سرمقاله
به نام خدایی که زیباست
بچه ها سلام!
وقتی می نویسم به نام خدا چون می خواهم از او کمک بگیرم تا کارم را درست انجام دهم و سپس نوشتم سلام، چون شروع دوستی ماست. من و دوستان بسیار خوبم، دور هم جمع شدیم تا این مجله را راه اندازی کنیم، و دوست داریم به غیر از سرگرم کردن شما، کمک کنیم تا همه ی بچه ها تواناتر و داناتر شوند. حالا مي خواهم کمي از مجله و خودمان برايتان تعريف کنم:
اسم مجله ی ما “ماهنامه سرای کودک” است، “ماهنامه” یعنی اين كه ماهی یک بار به دیدن شما می آییم، و شاید بدانید که “سرای کودک” به معنی خانه ی کودک است. پس اینجا خانه ی شماست! خانه ی خودتان که در آن احساس راحتی دارید! درباره ی خودمان این را بايد بگويم که ما دور هم جمع شده و یك گروه درست کرده ایم به نام “انجمن کودک و رسانه”.
ما کارهای زیاد و مختلفی برای بچه ها انجام دادیم و تلاش کردیم تا چیزهای مفيدي به بچه هاي ایران یاد بدهیم، مثلا قصه نوشتیم، شعر گفتیم و یك عالمه برنامه های کودک و نوجوان براي تلویزیون ساختیم و بهتر از اينها، انیمیشن های خیلی زیادي تولید کردیم. ما همچنين مراقبت مي كنيم تا هر مطلبي که برای کودکان و نوجوانان توليد می شود، درست و مفيد باشد.
حالا که با هم آشنا شدیم می توانیم با هم دوست باشیم؛ پس مجله ی ما را بخوانيد و نظر بدهيد، و قول میدهيم که هر ماه همديگر را ببينيم. به امید خدا!